---

کار ساختمان کتابخانۀ مرکزی جدید شهر دنور در بهار سال ۱۹۹۳ آغاز شد. کارکنان کتابخانه در همۀ سطوح در تجربه مستمر طراحی آن شرکت داشتند. این فرصتی بود برای کارکنان بخش کودک تا دربارۀ آفرینش و طراحی این بخش دوباره بایندیشند. آفریدن کتابخانه کودک که به آینده تعلق داشته باشد،مستلزم همکاری ذوقهای گوناگون است. از طریق گفتگو با کودکان به این نکته پی می بریم که آنها می توانند صادقانه و با مهارت دربارۀ محیط کتابخانۀ خود اظهار نظر کنند. کارکنانی که مستقیماً با کودکان در تماس هستندکار خود را با رویا بافی از محیطی راحت وشاد،متنوع،جذّاب،وگرم وصمیمی آغاز کردند. زیرا تنها چنین فضایی می تواند به موّادی که هر روز سخاوتمندان وبه گونه ای هدفمند و با احساس مسؤولیت عرضه می شود جان بخشند.

---

هدف: پژوهش حاضر باهدف تعیین تأثیر قصه‌گویی بر میزان خلاقیت کودکان ۵ تا ۶ ساله عضو کتابخانۀ عمومی امام علی^(ع) شهر یزد صورت گرفته است.
روش: روش پژوهش، تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل و گزینش تصادفی است. جامعۀ آماری شامل نمونه‌ای ۶۰ نفری از کودکان ۵ تا ۶ ساله عضو کتابخانۀ عمومی امام علی^(ع) شهر یزد است که از این تعداد ۳۰ کودک به‌صورت تصادفی در گروه کنترل و ۳۰ کودک در گروه آزمایش قرار گرفتند. داده‌ها از طریق فرم «ب» تصویری آزمون تفکر خلاق تورنس گردآوری شدند و برای تحلیل آنها از آزمون کوواریانس یک‌راهه و دوراهه استفاده شد.
یافته‌ها: میانگین خلاقیت کودکان گروه آزمایش که متغیر قصه‌گویی را دریافت کردند ۳۴_/۰ بیشتر از این میانگین در میان گروه کنترل بود. بنابراین قصه‌گویی به اندازۀ ۳۴_/۰ بر روی افزایش خلاقیت کودکان پیش‌دبستانی مؤثر بوده است. همچنین، بر اساس یافته‌ها، قصه‌گویی ۲۱_/۰ بر روی افزایش ابتکار ایده‌ها تأثیر داشت و میزان بسط ایده‌ها در گروه آزمایش ۱۹_/۰ در پس‌آزمون بیشتر از پیش‌آزمون بود. آزمون فرضیه‌های پژوهش نشان داد که بین قصه‌گویی و افزایش خلاقیت کودکان پیش‌دبستانی رابطۀ معنی‌داری وجود دارد و قصه‌گویی موجب افزایش ابتکار و بسط ایده‌ها می‌شود.
اصالت/ارزش: ارزش این مقاله در نشان‎دادن تجربی اثر قصه‎گویی بر خلاقیت کودکان ایرانی است. این پژوهش تجربی، تأکید بیشتر بر برنامه‎های قصه‎گویی در نهادهای آموزشی و اطلاعاتی مختلف، از جمله کتابخانه‎های عمومی را نشان می‎دهد.