روح‌الله شیری، غلامرضا فدائی،
دوره ۱۷، شماره ۳ - ( ۸-۱۳۹۰ )
چکیده
هدف: این پژوهش با هدف بررسی همکاریهای علمی (همکاری در تألیف مقالات نمایه شده در پایگاه استنادی مؤسسه اطلاعات علمی) پژوهشگران دانشگاههای علوم پزشکی تیپ یک طی سالهای ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸ انجام شده است.
روش: در این پژوهش از روش پژوهش سندی با ابزار علم‌سنجی براساس شاخص هم‌تألیفی استفاده شده است. جامعه مورد مطالعه، دانشگاههای علوم پزشکی تهران، شهید بهشتی، ایران، شیراز، اصفهان، مشهد، تبریز، جندی شاپور اهواز و کرمان هستند. برای گردآوری دادهها ابتدا تمامی مدارک مربوط به هر دانشگاه براساس دستور جست‌وجوی مشخص، از پایگاه استنادی مؤسسه اطلاعات علمی به‌‌دست آمده و پس از آن از روش‌های آماری توزیع فراوانی و درصد فراوانی در قالب جدول و نمودار و از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن برای تحلیل روابط بین متغیرها استفاده شده است.
یافته‌ها: نتایج نشان میدهد که بیشترین میزان نسبت همکاریهای علمی داخلی به کل تولیدات علمی به‌ترتیب مربوط به دانشگاههای علوم پزشکی کرمان، ایران و شهید بهشتی بوده است. همچنین اغلب همکاریهای علمی خارجی با پژوهشگران کشور آمریکا و پس از آن با کشورهای انگلستان و کانادا صورت گرفته است. حوزه موضوعی داروشناسی و داروسازی بیشتر از سایر موضوعات در همکاریهای علمی داخلی و خارجی مورد توجه قرار گرفته است. نتایج آزمون همبستگی اسپیرمن نیز نشاندهنده وجود رابطه معنی‌دار میان تولیدات علمی دانشگاهها و همکاریهای علمی داخلی آنها، تولیدات علمی و همکاریهای علمی خارجی و نیز میان همکاریهای علمی داخلی و همکاریهای علمی خارجی است.
اصالت/ارزش: پژوهش حاضر ضمن این‌که نمایی از وضعیت همکاریهای علمی پژوهشگران دانشگاههای علوم پزشکی تیپ یک را ارائه میدهد؛ حوزههای موضوعی را که در این همکاریها مورد توجه پژوهشگران قرار گرفتهاند را مشخص کرده است.
