۲ نتیجه برای افسانه های عامیانه
مازیار امیرحسینی،
دوره ۳، شماره ۲ - ( ۸-۱۳۷۲ )
چکیده
از زمان های بسیار قدیم میان مردم اقوام مختلف افسانه های بسیار نقل می شده است. این افسانه ها سینه به سینه ونسل به نسل منتقل شده اند تا به ما رسیده اند. افسانه های عامیانه طبعاً لحن گفتاری دارند زیرا قرنها پیش از چاپ وحتی قبل از وجود خط و فن کتابت وجود داشته اند.این قصه ها نه فقط در طول زمان سفر کرده اند بلکه به کمک نقالان و فروشندگان دوره گرد و همراه کاروانیان از دیاری به دیاری دیگر رفته اند.در اثر همین مسافرت در زمان ومکان از صورت نخستین خویش درآمده اند و در هر زمان و محلی مطابق احتیاجات روانی و اجتماعی مردم تغیر شکل یافته اند.اصولاً افسانه مجموعه حوادث و وقایعی است که پی درپی اتفاق افتاده و به نتیجه یا نتایجی منجر می شود،یا می توان گفت افسانه نوعی داستان است که فکر و اندیشه ای از خلال ماجراها بیان می شود. حوادث در افسانه ها محیّرالعقول اند و در زندگی واقعی غیرقابل وقوع می نمایند. شخصیت ها در چارچوب افسانه باورپذیرند ولی هرگز وجود خارجی ندارند.
سپیده عندلیب،
دوره ۴، شماره ۳ - ( ۱۱-۱۳۷۳ )
چکیده
در قرن نوزدهم،فلوکور شناسان غالبا می کوشیدند تا اصل و منشأ قصه ها و علت وجود ظهور همزمان آنها را در بسیاری از مناطق جهان بنمایانند.در این راستا،فرضیه های گوناگونی با نگرش های متفاوت زبان شناسی،مردم شناسی،روانشناسی و دیگر نگرشها ارائه شده که هر یک روزگاری رونق و رواج داشته، بحث های تند برانگیخته، و مدافعان و مخالفانی داشته اند.
